|
(...)
I dok album Bebel Gilberto osavremenjuje tradiciju na fini
nacin, Subin album Sao Paolo Confessions nam nudi prisilnu
viziju buducnosti brazilske elektronske muzike i mucni pogled
na karijeru koja je mogla da postoji. Mitar Subotic je izgradio
karijeru kao producent, kompozitor i strucnjak za elektronsku
muziku u rodnoj Jugoslaviji mnogo pre nego sto je poznih 80-ih
prebacio svoj zahtevni talenat i mesto boravka u turbulentnu
metropolu Sao Paolo. Ali sve do prosle godine (1999) nije
poceo da pravi svoj solo debi album kao ambiciozni projekat
- muzicki portret svog usvojenog doma.
To je upravo ona vrsta tastine koja je navela Britanske drum'n'bass
producente da u poznim 90-im naprave dupli album Neverneverland.
Ali pocinjuci sa uspavljujucom gradskom ljubavnom pesmom "Tantos
Desejos" koju peva Cibelle Cavalli (jedna od nekoliko
vokalnih gosci), Suba nas ukrcava na zvucno putovanje koje
je isto toliko privlacno koliko i dalekosezno. Uz pomoc veterana
perkusioniste i dugogodisnjeg saradnika Joao Parahybe (koji
se pojavljuje i na albumima Caipirissima i Tanto Tempo - ovi
albumi cine da Brazil iako je jako veliki izgleda poprilicno
mali), Suba kombinuje lokalne ritmove i zvuke sa savremenom
elektronskom produkcijom i muzickim paradigmama kako bi napravio
porteret modernog tropskog grada na pragu milenijuma. Tema
"Samba do Gringo Paulista" se zasniva na prebiranju
po cavaquinh-u (slicno ukulele-u) i gromovitoj batucad-i,
sa ledenim sintetickim prelivima i prominentnim zvukom bubnja
u house muzici. Atmosferski okrenuta ka drum'n'bass-u (sve
zajedno sa X-files sintetičkim delom) tema "Na Neblina"
nam nudi impresiju koja podseca na maglovite ulice grada dok
klavirski akordi a programerski tok teme "Um Dia Comum
(Em SP)" ("Obican dan (u Sao Paolu)") nam daje
utisak plesne rapsodije u plavom za Sao Paolo. Najimpresivnija
je cinjenica da Subine urbane pesme ne pristaju ni Londonu,
ni Njujorku a ni bilo kom drugom gradu koji se smatra vodecim
u elektronskoj muzici.
Nazalost Subin debi album predstavlja i njegovu labudovu pesmu.
2.Novembra 1999. godine, dve noci pre planiranog puta na evropsku
promociju albuma Sao Paolo Confessions Subin stan zahvatio
je pozar. Njega je navodno nepovredjenog spasio domar zgrade
ali se Suba vratio u vatrom zahvaceni studio kako bi uzeo
kompjuterske diskove sa albumom Bebel Gilberto; ubzo posle
toga je preminuo od posledica gusenja dimom.
Uprkos uzasnom gubitku za scenu u razvoju, ovo mnostvo americkih
izdanja dokazuje da Brazilska elektronska muzika obiluje energijom
i inspiracijom i to u trenutku kada drugi zvuci i stilovi
na vec utvrdjenoj sceni Severne hemisfere kao da stagniraju
već duzi vremenski period. Suba je bio u prethodnici necega
i to je znao; proverite ritmicnu, punu batucade petu stvar
"Antropofagos" ("Ljudozderi") na njegovom
albumu koju je uradio u saradnji sa ansamblom Mestre Ambrosio.
(...)
(preuzeto sa on-line magazina "Metrotimes")
|
